Drie jaar geleden was hij nog gymdocent en doodongelukkig. Hij werd er, ook voor zijn omgeving, niet gezelliger van.
Vrienden van Jan Versteegh stelden hem voor de keus; of je accepteert wat je doet in het leven en houd op met zeuren. Of je gaat voor je droom; televisie maken. Dat laatste deed hij.... Hij gaf zijn vaste baan op en sprong zonder enige ervaring in het diepe.
Bekijk in het filmpje zijn verhaal: https://youtu.be/0k_GwdD2NdA
Jan Versteegh is geen uitzondering; Je kiest voor zekerheid; je gaat iets studeren wat je wel leuk lijkt of wat je ouders geschikt vinden. Na je studie ga je werken, het valt tegen of het is niet iets waar je echt gelukkig van gaat worden maar je hebt intussen enorm veel tijd en geld geinvesteerd in je studie, je hebt ondertussen een vaste aanstelling, dus blijf je doen wat je altijd al doet met gevolg dat je niet alleen ongelukkig bent in je werk, maar ook langzaam het ongeluk in je hele zijn sluipt...
Herkenbaar? Stel jezelf de vraag; ga je deze situatie accepteren met alle gevolgen van dien? Wordt je slachtoffer van je keus en blijf je slachtoffer OF neem je zelf de verantwoordelijkheid, kijk en zoek je naar mogelijkheden en KIES je voor werkgeluk. Want het is een keus, het lijkt soms een lot maar echt waar, het is een keus...
Laat je inspireren en wil je echt verder?
Kom eens langs voor een vrijblijvend gesprek.
Vrienden van Jan Versteegh stelden hem voor de keus; of je accepteert wat je doet in het leven en houd op met zeuren. Of je gaat voor je droom; televisie maken. Dat laatste deed hij.... Hij gaf zijn vaste baan op en sprong zonder enige ervaring in het diepe.
Bekijk in het filmpje zijn verhaal: https://youtu.be/0k_GwdD2NdA
Jan Versteegh is geen uitzondering; Je kiest voor zekerheid; je gaat iets studeren wat je wel leuk lijkt of wat je ouders geschikt vinden. Na je studie ga je werken, het valt tegen of het is niet iets waar je echt gelukkig van gaat worden maar je hebt intussen enorm veel tijd en geld geinvesteerd in je studie, je hebt ondertussen een vaste aanstelling, dus blijf je doen wat je altijd al doet met gevolg dat je niet alleen ongelukkig bent in je werk, maar ook langzaam het ongeluk in je hele zijn sluipt...
Herkenbaar? Stel jezelf de vraag; ga je deze situatie accepteren met alle gevolgen van dien? Wordt je slachtoffer van je keus en blijf je slachtoffer OF neem je zelf de verantwoordelijkheid, kijk en zoek je naar mogelijkheden en KIES je voor werkgeluk. Want het is een keus, het lijkt soms een lot maar echt waar, het is een keus...
Laat je inspireren en wil je echt verder?
Kom eens langs voor een vrijblijvend gesprek.
Ik kan het soms nog steeds niet geloven. Afgelopen augustus stelde ik doelen bij een ondernemersadviestraject. Dat ik dit doel zo snel zou bereiken, dat had ik niet kunnen bedenken. Maar als jij je focust op mogelijkheden i.p.v. de beren op de weg, onstaat er een energie die heel veel moois kan brengen, dat blijkt wel weer.
Ik ben dankbaar voor alles wat op mijn pad kwam het afgelopen jaar: De mensen die in mij geloofden, de prachtige organisaties waarin ik nog steeds een bijdrage mag leveren aan het werkgeluk van de medewerkers. Maar ook ben ik dankbaar voor de dingen waar ik tegenaan liep, want zonder schuring immers geen glans.
Maar het aller- allerbelangrijkste om dankbaar voor te zijn blijft mijn gezin. Mijn basis. Als dat goed is dan kan je alles wat op je pad komt met een open hart ontvangen. De mooie dingen maar ook de moeilijke dingen die er zijn en zullen blijven bestaan.
In januari toen ik Like a Bird inschreef bij de K.V.K. was ons dochtertje net 3 maanden oud. Ik heb ervaren hoe het ondernemerschap en het moederschap samen kan gaan. Het keihard werken is, het ons ook veel vrijheid geeft om mijn werk zo in te delen dat het goed voelt en ik ons dochtertje de aandacht kan geven die ze verdiend en nodig heeft. Dit alles kan ik doen omdat mijn gezin achter mij staat, ik hulp kan vragen en accepteren van familie en heel goed voor mijzelf zorgen, zodat ik elke dag weer met frisse moed en veel zin de wereld in kijk. Dit proces heeft ook bijgedragen aan het feit dat mijn Social Media nog geen aandacht heeft gekregen en mijn website nog steeds -under construction- is.
Nu is het tijd om mijn website en Social Media de aandacht te geven die het verdiend en jullie mee te nemen in de wereld van werkgeluk. Vlieg je mee??
Ik ben dankbaar voor alles wat op mijn pad kwam het afgelopen jaar: De mensen die in mij geloofden, de prachtige organisaties waarin ik nog steeds een bijdrage mag leveren aan het werkgeluk van de medewerkers. Maar ook ben ik dankbaar voor de dingen waar ik tegenaan liep, want zonder schuring immers geen glans.
Maar het aller- allerbelangrijkste om dankbaar voor te zijn blijft mijn gezin. Mijn basis. Als dat goed is dan kan je alles wat op je pad komt met een open hart ontvangen. De mooie dingen maar ook de moeilijke dingen die er zijn en zullen blijven bestaan.
In januari toen ik Like a Bird inschreef bij de K.V.K. was ons dochtertje net 3 maanden oud. Ik heb ervaren hoe het ondernemerschap en het moederschap samen kan gaan. Het keihard werken is, het ons ook veel vrijheid geeft om mijn werk zo in te delen dat het goed voelt en ik ons dochtertje de aandacht kan geven die ze verdiend en nodig heeft. Dit alles kan ik doen omdat mijn gezin achter mij staat, ik hulp kan vragen en accepteren van familie en heel goed voor mijzelf zorgen, zodat ik elke dag weer met frisse moed en veel zin de wereld in kijk. Dit proces heeft ook bijgedragen aan het feit dat mijn Social Media nog geen aandacht heeft gekregen en mijn website nog steeds -under construction- is.
Nu is het tijd om mijn website en Social Media de aandacht te geven die het verdiend en jullie mee te nemen in de wereld van werkgeluk. Vlieg je mee??